Hericium erinaceus jest grzybem leczniczym pochodzącym z Chin, Japonii i innych krajów azjatyckich. Od wieków był używany jako żywność i medycyna ludowa. W tradycyjnej medycynie chińskiej jest uważany za jedno z 50 podstawowych ziół. Inne nazwy to Yamabushitake (nazwa japońska), Lion’s mane , Hedgehog mushroom , Satyr’s beard .
W ostatnich latach przeprowadzono liczne badania nad tym gatunkiem ze względu na jego różne związki bioaktywne, takie jak diterpeny, glikozydy triterpenoidowe, sterole i inne. Składniki te mogą przyczynić się do promowania zdrowia, ale także wykazują aktywność farmakologiczną, która może być rozwinięta w leki farmaceutyczne w przyszłości lub nawet teraz.
Hericium erinaceus jest stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM) ze względu na działanie tonizujące, wspomagające metabolizm skóry oraz jako środek przeciwzapalny. Jest również stosowany w leczeniu wrzodów żołądka, nadciśnienia, niedociśnienia, a nawet raka. W Japonii był tradycyjnie stosowany w celu wzmocnienia układu odpornościowego . Współczesne badania wykazały inne potencjalne korzyści z używania tego grzyba, takie jak efekty przeciwutleniające, neuroprotekcyjne, przeciwdepresyjne i nootropowe właściwości.
Hericium erinaceus to gatunek grzyba, który może być spożywany bezpośrednio lub przetwarzany na suplement, ponieważ zawiera związki o aktywności biologicznej. Skład chemiczny tego gatunku może się różnić w zależności od szczepu i rozmieszczenia geograficznego.
Jest to jeden z grzybów leczniczych, nad którego biologicznym działaniem przeprowadzono więcej badań. Składniki bioaktywne są związane z obecnością związków takich jak polisacharydy, terpenoidy i sterole, które wyjaśniają jego aktywność farmakologiczną. Uważany jest za grzyb leczniczy o dużym potencjale zastosowania w ochronie zdrowia, ale także do opracowywania leków farmaceutycznych.
Hericium erinaceus był tradycyjnie stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM) ze względu na jego właściwości tonizujące, wspomagające metabolizm skóry i przeciwzapalne. Był on również stosowany w leczeniu wrzodów żołądka, nadciśnienia, niedociśnienia i raka. W Japonii był tradycyjnie stosowany w celu wzmocnienia układu odpornościowego . Badania wykazały jego właściwości antyoksydacyjne i neuroprotekcyjne, działanie przeciwdepresyjne i nootropowe.
Hericium erinaceus jest grzybem używanym od wieków jako żywność i medycyna ludowa. W tradycyjnej medycynie chińskiej, jest uważany za jeden z 50 podstawowych ziół . Hericium erinaceus może zawierać bioaktywne związki, które przyczyniają się do promowania zdrowia, ale także wykazują aktywność farmakologiczną, która mogłaby być rozwinięta w leki farmaceutyczne w przyszłości lub nawet obecnie.
Skład chemiczny tego gatunku może się różnić w zależności od szczepów lub rozmieszczenia geograficznego.
Hericium erinaceus jest dobrze znanym grzybem jadalnym i leczniczym w tradycyjnej medycynie chińskiej. Wykazano, że Hericium erinaceus łagodzi uszkodzenia komórkowe wywołane przez amyloid β (Aβ) i spadek zdolności poznawczych w modelach choroby Alzheimera (AD) u myszy. Aby zbadać mechanizmy molekularne, zbadaliśmy wpływ H. erinaceus na różne gatunki Aβ wywołujące toksyczność.
Wyniki ujawniły, że zarówno organiczne jak i wodne ekstrakty H. erinaceus osłabiały cytotoksyczność Aβ(25-35) z podobnym efektem hamowania apoptozy/nekrozy wywołanej przez Aβ(25-35)poprzez zmniejszenie wewnątrzkomórkowego stresu oksydacyjnego i tłumienie uwalniania cytochromu c z mitochondriów do cytozolu.
Ponadto, chroniły neurony przed wywołaną przez Aβ(25-35)- obniżeniem poziomu białka Bcl-2 i podwyższeniem poziomu białka Bax, zwiększoną aktywnością kaspazy 3 i zwiększoną generacją reaktywnych form tlenu (ROS). Odwracały one również obniżony potencjał błonowy mitochondriów i blokowały wywołaną przez Aβ(25-35)translokację czynnika jądrowego kappa B (NF-κB) z cytoplazmy do jądra.
Aby ustalić, czy te efekty ochronne były pośredniczone przez hamowanie szlaku NF-κB, przeanalizowaliśmy wpływ H. erinaceus na stan aktywacji NF-κB w komórkach poddanych działaniu Aβ(25-35). Dane wykazały, że znacząco blokował on spadek cytoplazmatycznego IκBα i zapobiegał wywołanej przez Aβ(25-35) translokacji jądrowej NF-κB w komórkach SH-SY5Y.
Aby dokładniej zbadać, czy H. erinaceus zmniejsza stres oksydacyjny poprzez hamowanie szlaku NF-κB, zmierzyliśmy poziom wewnątrzkomórkowych ROS w komórkach stymulowanych Aβ(25-35), którym podawano ekstrakt z H. erinaceus. Nasze wyniki wykazały zmniejszoną komórkową generację ROS w komórkach traktowanych zarówno organicznymi jak i wodnymi ekstraktami H. erinaceus w porównaniu z nieleczonymi komórkami stymulowanymi Aβ(25-35) w podobnych warunkach eksperymentalnych. Wreszcie, stwierdziliśmy, że hamowanie aktywacji NF-κB jest związane ze zmniejszoną generacją komórkowych ROS i może przyczyniać się do antyoksydacyjnych właściwości H. erinaceus.
Hericium erinaceus (zwany również Lion’s Mane) jest grzybem leczniczym, który jest używany od tysięcy lat, szczególnie w tradycyjnej medycynie chińskiej, gdzie jest znany jako yángròu gū (uproszczony chiński: 洋草古; tradycyjny chiński: 洋草古).
W Japonii i Korei znany jest jako Yamabushitake (japoński: 山武馬糠; koreański: 야무부치). Grzyb ten jest uprawiany komercyjnie na kłodach, aby ułatwić jego zbiór. Rośnie również bezpośrednio na zwalonych pniach drzew i pniakach.
Hericium erinaceus jest jednym z najbardziej popularnych grzybów leczniczych stosowanych w medycynie orientalnej. Tradycyjnie zaleca się go na wiele dolegliwości, w tym zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie oskrzeli, hepatopatię (choroby wątroby), nadciśnienie, bezsenność, zmęczenie i choroby skórne.
Badania wykazały, że Hericium erinaceus może zwiększyć ekspresję genu czynnika wzrostu nerwów. Produkuje również związki przeciwzapalne. Ma właściwości neuroprotekcyjne u myszy z chorobą Alzheimera i poprawia zdolność uczenia się u szczurów poprzez zwiększenie produkcji serotoniny w niektórych częściach mózgu.
Hericium erinaceus stymuluje zarówno komórki T helper i cytotoksyczne limfocyty T do stymulowania odporności . Badania na zwierzętach sugerują, że może poprawić zaburzenia funkcji poznawczych spowodowanych przez starzenie się lub przewlekły stres . Chroni również wątrobę przed uszkodzeniem i ma działanie przeciwnowotworowe na komórki mięsaka.
Hericium erinaceus jest używany do pobudzania apetytu, ochrony żołądka, obniżania cholesterolu, leczenia nadciśnienia, zapobiegania miażdżycy (twardnienie tętnic), leczenia zapalenia oskrzeli, hamowania nowotworów i zmniejszania krwawienia po porodzie. Jest on również stosowany miejscowo w leczeniu wrzodów i ran .
Badania wykazały, że Hericium erinaceus hamuje aktywność acetylocholinoesterazy (AChE). Inhibitory AChE są lekami, które spowalniają rozkład acetylocholiny (ACh), co zwiększa jej poziom w synapsach nerwowych i wzmacnia transmisję nerwową. Działanie to prowadzi do długotrwałych efektów cholinergicznych, takich jak skurcz mięśni, rozszerzenie naczyń krwionośnych, zwiększenie aktywności żołądkowo-jelitowej, wydzielania gruczołów i rozkurcz oskrzeli.
Wykazano również, że Hericium erinaceus ma właściwości przeciwbakteryjne przeciwko Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, Candida albicans i Shigella dysenteriae. Badanie przeprowadzone na myszach z indukowaną sepsą/wstrząsem septycznym wykazało, że Hericium erinaceus znacznie poprawił wskaźniki przeżycia.
Hericium erinaceus zawiera silne antyoksydanty, w tym ergotioneinę, hericenon C1, erinacerin, hericenin A i B, erinacine, acetyl erinaceus acid glucoside (AAG), terrein, neoderivatized lipids i triterpenes. Jest skuteczny w walce z wolnymi rodnikami, które powodują starzenie się. Ciało owocnika Hericium erinaceus ma właściwości neuroprotekcyjne u myszy, a także jest w stanie przekroczyć barierę krew-mózg.
Grzyb ten poprawia wrażliwość na insulinę i zapobiega uszkodzeniu komórek beta trzustki . To może pomóc w leczeniu cukrzycy poprzez zmniejszenie poziomu cukru we krwi . Jest on stosowany jako medycyna ludowa dla różnych chorób wątroby , w tym zapalenie wątroby . Badania pokazują, że może chronić wątrobę przed uszkodzeniami spowodowanymi przez alkohol, przeciążenie żelazem, czterochlorek węgla i zatrucie grzybami . Hamuje również zwłóknienie wątroby (bliznowacenie wątroby) spowodowane niedrożnością dróg żółciowych lub wirusem zapalenia wątroby typu B poprzez działanie przeciwzapalne.
Hericium erinaceus zawiera duże ilości glikozydów, polisacharydów, triterpenów, kumaryn, terreiny, hericeryny A i B, które są skuteczne w aktywacji komórek odpornościowych do zwalczania infekcji bakteryjnych. Zapobiega powstawaniu wrzodów w wyściółce żołądka .
Badania wykazały, że może być stosowany jako przeciwutleniacz, środek przeciwnowotworowy, do leczenia uszkodzeń wątroby, obniżania cholesterolu, skutków ubocznych chemioterapii i ochrony przed urazami spowodowanymi promieniowaniem. Stwierdzono, że ma aktywność przeciwnowotworową u myszy .
Hericium erinaceus może pomóc promować wzrost komórek nerwowych i ma działanie neuroprotekcyjne. Może zapobiegać apoptozie (śmierci komórek) neuronów poprzez regulację przepływu wapnia, redukcję wolnych rodników i hamowanie enzymów zaangażowanych w śmierć komórek nerwowych. Zmniejsza również poziom glutaminianu, który gromadzi się podczas urazów mózgu, co chroni mózg przed uszkodzeniami spowodowanymi przez napady drgawek lub nadmierną aktywność elektryczną.
Badanie przeprowadzone na myszach z indukowaną chorobą Alzheimera wykazało, że grzyb ten znacznie poprawił funkcje poznawcze. Ciało owocnika (ciało grzyba) zawiera duże ilości hericeryny A i B, terreinę, kwas terrynowy, neoderivatized lip, w tym nadtlenek ergosterolu, które są aktywne przeciwko wolnym rodnikom.
Hericium erinaceus jest skuteczny w stymulowaniu produkcji czynnika wzrostu nerwów (NGF) przez komórki astrogleju, co zwiększa liczbę neuronów i ich długość w hipokampie. Zapewnia im to ochronę przed toksycznym działaniem glutaminianu. Stymuluje syntezę NGF w celu promowania różnicowania (dojrzewania) neuronów. Powoduje również apoptozę (śmierć komórek) komórek neuroblastoma, pozostawiając normalne komórki neuronalne nieuszkodzone. Badanie przeprowadzone na szczurach z udarem mózgu wykazało, że grzyb ten obniża poziom TNF-alfa we krwi, markera używanego do diagnozowania zawału mózgu, oraz zmniejsza peroksydację lipidów (utlenianie) w tkance mózgowej, co wskazuje, że może być przydatny w leczeniu udaru mózgu.
Badania wykazały, że owoc ten jest skuteczny w hamowaniu produkcji melaniny w komórkach czerniaka myszy B16-F10 oraz w indukowaniu apoptozy (śmierci komórek) komórek białaczki.
Hericium erinaceus ekstraktów i hericenones może hamować acetylocholinoesterazę (AChE), enzym odpowiedzialny za rozbicie acetylocholiny, co zwiększa poziom acetylocholiny. To zwiększa pamięć i uczenie się , dzięki czemu grzyb ten jest przydatny dla pacjentów z chorobą Alzheimera . Badanie przeprowadzone na myszach wykazało, że poprawił funkcje poznawcze, takie jak pamięć krótkotrwała i koordynacja ruchowa. Zwiększył również stężenie czynnika wzrostu nerwów (NGF) w podwzgórzu, pniu mózgu i hipokampie, co przyczyniło się do jego neurogennych efektów.
Hericium erinaceus zawiera duże ilości i jest bardzo bogatym źródłem polisacharydów, w tym hercyny i heterodisacharydu krestin ( PSK ). PSK został wykorzystany jako adiuwant w leczeniu raka. Wzmacnia układ odpornościowy poprzez aktywację limfocytów T i komórek naturalnych zabójców (NK) . Hamuje również wzrost nowotworów poprzez hamowanie angiogenezy (tworzenie naczyń krwionośnych), przerzutów (rozprzestrzenianie się guzów) i nawrotów nowotworów.
Badania pokazują, że grzyb ten może być stosowany do zarządzania wagą, zapobiegania otyłości, obniżenia poziomu trójglicerydów, redukcji tkanki tłuszczowej, hamowania adipogenezy (tworzenie nowych komórek tłuszczowych), zwiększenia katabolizmu lipidów i zmniejszenia spożycia żywności poprzez wpływ na AMPK i leptyny.
Hericium erinaceus zawiera ergosterol, kwas organiczny i olejek eteryczny, które nadają mu właściwości przeciwgrzybicze.
Badania pokazują, że jest skuteczny w hamowaniu wzrostu komórek nowotworowych, w tym raka piersi, prostaty, płuc i okrężnicy, raka wątroby (guzy) i komórek białaczki . Ma również działanie chemoprewencyjne , co oznacza, że zapobiega powstawaniu raka , promując jednocześnie apoptozę (śmierć komórki) w komórkach nowotworowych . To może odgrywać rolę w zarządzaniu efektów ubocznych chemioterapii.
Ekstrakty i terpenoidy Hericium erinaceus hamują aktywację NF-kB indukowaną TNF-alfa i ekspresję COX-2 w makrofagach, wskazując na jego właściwości przeciwzapalne, co czyni go użytecznym w leczeniu zapalenia jelit i zapalenia stawów.
Grzyb ten może hamować enzym 5-alfa reduktazy, zapobiegając konwersji testosteronu do dihydrotestosteronu w komórkach raka prostaty. To sprawia, że Hericium erinaceus przydatne w leczeniu łagodnego przerostu gruczołu krokowego i nowotworów prostaty, jak również raka piersi poprzez hamowanie syntezy estrogenów i ekspresji receptora .
Badania pokazują, że grzyb ten hamuje replikację wirusa HIV, co oznacza, że może być przydatny w zarządzaniu infekcjami HIV.
Ekstrakty z Hericium erinaceus hamują reduktazę HMG CoA (3-hydroxy-3-methylglutaryl coenzyme A), która jest enzymem biorącym udział w syntezie cholesterolu. To sprawia, że jest to kandydat na lek ziołowy stosowany w leczeniu hiperlipidemii (wysoki poziom cholesterolu) i miażdżycy.
Hericium erinaceus może być stosowany w przypadku chorób układu krążenia poprzez obniżenie poziomu cholesterolu, zmniejszenie nadciśnienia, zapobieganie utlenianiu lipidów, hamowanie agregacji płytek krwi, ochronę komórek śródbłonka przed uszkodzeniami spowodowanymi przez utlenione-LDL (lipoproteiny o niskiej gęstości) i zwiększenie HDL (lipoproteiny o wysokiej gęstości) lub „dobrego” cholesterolu. Zapobiega również uszkodzeniu serca poprzez promowanie angiogenezy (tworzenie nowych naczyń krwionośnych), co zwiększa przepływ krwi do mięśnia sercowego.
Badania pokazują, że grzyb ten ma działanie antydepresyjne poprzez swoje właściwości modulujące neuroprzekaźniki monoaminowe. Hamuje aktywność enzymu MAO-A bez skutków ubocznych związanych z lekami farmaceutycznymi. Chroni również mózg przed uszkodzeniami oksydacyjnymi.
Hericium erinaceus zapobiega progresji choroby Alzheimera, obniża poziom insuliny i zwiększa poziom czynnika wzrostu nerwów (NGF) w hipokampie, co może prowadzić do jego zastosowania jako alternatywnej metody leczenia choroby Alzheimera. Zauważono, że myszy otrzymujące H. erinaceus wykazywały zwiększony poziom NGF przy dawce 40mg/kg, podczas gdy te otrzymujące 100-120mg/kg miały znacznie wyższe funkcje poznawcze niż myszy nieleczone.
H. erinaceus może hamować replikację HIV poprzez hamowanie wirusowej integrazy (IN), zmniejszanie transkrypcji HIV, blokowanie interakcji gp120-CD4 i hamowanie importu jądrowego lub transportu kompleksów przedintegracyjnych do komórek gospodarza. Ma również właściwości antyangiogenne, które hamują czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), co zmniejsza tworzenie naczyń krwionośnych wywołane przez VEGF.
Badania wykazują, że grzyb ten może być stosowany jako alternatywa dla leków przeciwdepresyjnych dla dużych zaburzeń depresyjnych, lękowych i neurodegeneracyjnych, ponieważ ma powiązany wpływ na mózg. Jest to również przeciwutleniacz, przeciwzapalne i może chronić neurony przed uszkodzeniem .
Badania wykazują, że grzyb ten zawiera związki beta glukanu, mannitol, sfingolipidy, steroidy i związki adenozyny. Posiada również czynniki neurotroficzne takie jak czynnik wzrostu nerwów (NGF), czynnik neurotroficzny pochodzenia mózgowego (BDNF) oraz czynnik neurotroficzny pochodzący z linii komórek glejowych (GDNF). Ekstrakty z H. erinaceus mają właściwości antyoksydacyjne, przeciwzapalne i przeciwnowotworowe.
Najczęściej badanymi związkami w tym grzybie są hericenony i erinacyny, które stymulują syntezę czynnika wzrostu nerwów (NGF). Ekstrakty z Hericium erinaceus hamują produkcję reaktywnych form tlenu (ROS) przez komórki RAW 264.7 i zwiększają aktywność peroksydazy glutationowej, co wskazuje na ich działanie antyoksydacyjne. Ponadto, ekstrakty te indukują ekspresję genu hemooksygenazy-1 (HO-1) i akumulację jądrową Nrf2, działając jako przeciwutleniacze. Ponadto, ekstrakt z bulionu hodowli grzybni H. erinaceus jest silnym induktorem aktywności enzymu HO.
Ekstrakty z H. erinaceus zmniejszają produkcję ROS (reaktywnych form tlenu) poprzez hamowanie oksydazy NADPH, co sugeruje ich działanie antyoksydacyjne.